تحول آموزش و پرورش در دولت سیزدهم

باز هم قصه پر غصه آموزش و پرورش در دولت سیزدهم در آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ همانند دولتهای قبلی تکرار شد و مجلس انقلابی به وزیر آموزش و پرورش دولت مردمی سیزدهم رأی نداد و رییس جمهور ، سرپرست تعیین کرد تا بعد معلوم شود که چه شخص مورد تأیید مجلس و دولت پیدا شود تا این وزارتخانه مهم را که اساس انقلاب اسلامی بر پایه معرفت آموزی آن استوار است مدیریت کند . همه میدانند که وزارت آموزش و پرورش مهم ترین وزارتخانه جهت تعلیم و تربیت نسل های کنونی و آینده است . هر یک از وزیران امروز ، دانش آموزان دیروز همین آموزش و پرورش بودند . شما روند انتخاب وزیر آموزش و پرورش دولتهای روحانی ، احمدی نژاد ، خاتمی و رفسنجانی را مطالعه کنید ، وقتی قریب به سی سال پیش مدیریت وزارتخانه آموزش و پرورش برمی گردید به وزیری می رسید که دانشگاه فرهنگیان را ضعیف و تاحد اضمحلال پیش می برد . یادم هست آن روزها هر دل سوخته که فریاد میزد به جایی نمیرسید . چگونه این دانشگاه مهم فرهنگیان تضعیف شد و بخش معلمان پرورشی و روان شناسی به طور کل از بین رفت و کار تا آنجا پیش رفت که دشمنان پیش آمدند و سند ۲۰۳۰ را برای آموزش و پرورش آوردند . به راستی چه خبر است و چه چیزی در دولتهای هاشمی و خاتمی و ... در آموزش و پرورش ایران انقلابی و اسلامی رخ داده است ؟ چرا همان سی سال پیش از دانشگاه تربیت معلم با گزینش آموزش و پرورش قوی حمایت نشد ؟ چرا این همه فرصت از دست رفت ؟ خدا میداند چه آثار شومی تعلیم و تربیت نامناسب بر نسل های آینده اکنون بسیاری از مراکز کمک آموزشی و حتی آموزشی هیچ کنترل کیفی بر آنها نیست و خدا میداند چه بچه هایی امروز به عنوان مردان و زنان آینده ایران انقلابی و اسلامی تربیت میشوند ؟ آموزش بخش معرفت و پرورش بخش تربیت این وزارتخانه مهم ترین است که طی سی سال گذشته مورد بی توجهی مدیریت کلان کشور قرار گرفته بود . ملاحظه کنید حتی های علمی زبان عربی و انگلیسی تا چه اندازه کم ارزش و بی فایده در این وزارتخانه عریض و طویل ت در حالی که هم عرض همین روند آموزشی با هزینه مضاعف زمانی و مالی اولیای دانش آموزان حتی با صرف هزینه خودشان و اوقات فرزندانشان به فلان موسسه یا معلم خصوصی پناه می برند و حتی کتابهای آموزش و پرورش فاقد ارزش آموزش و تمرین علمی مناسب است که در نتیجه دهها موسسه مافیایی آموزش در کشور ، کار موازی انجام می دهند تا ضعف وزارتخانه آموزش و پرورش را جبران کند و فرزندان ایران را آموزش دهند آن هم باهزینه بسیار بالا و خروجی بسیار پایین که ترازهای مالی مثبت در این کار در کشورمان بسیار اسف انگیز است ، سرمایه ای که باید در اقتصاد به معنای واقعی در تولید کشاورزی و صنعتی به کار گرفته شود . صرف یک کار موازی با آموزش و پرورش به خاطر عقب افتادی آن وزارتخانه می شود . آیا این نقد به مجلس انقلابی و دولت مردمی وارد نیست که با توجه به این سابقه اسف انگیز آموزش و پرورش مظلوم و ضعیف ، همکاری بیشتری بین دولت و مجلس می شد تا وزیر پیشنهادی ، انتخاب میشد و به سرعت به کار مهم مدیریت آموزشی و پرورشی در کشور سامان داده می شد .بخش پرورش و تربیت این وزارتخانه بماند که بحث غم انگیزی دارد و در مقایسه با رقابت فضای مجازی دشمنان علیه دانش آموزان هیچ دفاع تربیتی درستی نداریم چون طی سال های گذشته بخش پرورش وزارتخانه را نابود کردیم و چیزی به نام معلم تربیتی باقی نمانده است .